ΜΑΡΜΑΡΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ....

15 χιλιόμετρα από την πόλη της Κέρκυρας ,αφού περάσουμε το λιβάδι του Ρόπα, βρισκόμαστε σε μια άγρια και επιβλητική περιοχή που λέγεται Έρμονες. Το όνομα προέρχεται κατά την παράδοση από τον αγγελιοφόρο Ερμή ,λέγεται μάλιστα ότι εκεί έχασε το σανδάλι του. Άλλη εκδοχή .ίσως πιο πιθανή, ότι παράγεται από την λέξη «ερημιά» -«ερμιά».
Αφού περάσουμε το στενό γεφύρι αριστερά του κυρίως δρόμου κατεβαίνοντας περνάμε από τους 7 νερόμυλους ,μνημεία της προβιομηχανικής εποχής ,που μέχρι πριν λίγα χρόνια έρχονταν οι χωρικοί των γύρω περιοχών και άλεθαν το στάρι και το καλαμπόκι τους στον γραφικό και ήρεμο μες στην αγριάδα του όρμο των Έρμονων.
Ακριβώς απέναντι και δεξιά μας βρίσκεται η μικρή εκκλησία την Παναγίας της Απέλιστρας (απελπισμένη-απόμερηη) που κτίστηκε το 1735 από τον ιερομόναχο Αθανάσιο Δόικα από το χωριό Μάρμαρο .Εκεί μόνασε και ο ιερομόναχος Παύλος Δόικας προπολεμικά. Φαίνεται όμως δεν άντεξε τη μοναξιά ,γδύθηκε το ράσο ,και έφυγε για την Αθήνα, που απέκτησε οικογένεια.
Για την Παναγία ,η παράδοση αναφέρει πως τα παλιά χρόνια τούρκικο πειρατικό πλοιάριο άραξε κάτω από την εκκλησία και ένας πειρατής Τούρκος ,θέλησε να ληστέψει την Παναγία, Είχε ανέβει τα βράχια σχεδόν στα μέσα, και εκεί η Παναγία έκανε το θαύμα της. Τον μαρμάρωσε. Ακόμη κα σήμερα διακρίνεται ο πέτρινος όγκος του με την άγρια όψη του την κάπα του και τις πιστόλες του.
Σήμερα το άγριο-παρθένο τοπίο ημέρεψε με τον τουρισμό.